Memori Din Chan

Assalamualaikum semua.

Apa khabar?
Sihat yer?
Nama saya DIN CHAN
Umur saya 7 tahun
Mak saya kata saya ni "MIX BLOOD"
Jepun + Mesia
Kakak saya pulak saya kitorang adik beradik PAN ASIAN, sebab kitorang ni MELAYU tapi campur dengan pelbagai bangsa lain di dunia.
Kadang2 saya rasa saya ni kacak juga bila kakak saya selalu cakap yang saya ni PAN ASIAN.
Ntah, saya pun tak tahu PAN ASIAN tu ape...

Satu2 benda yang saya paling pandai buat ialah menyanyi. Tp saya suka nyanyi lagu nasyid.
Saya suka tengok kumpulan Rabbani, Mawi dan Akhill Hayy menyanyi.
Cita2 saya bila dah besar nak jadi penyanyi Nasyid.
Doakan cita2 saya tercapai.

Yang sebenarnya saya nak bagitahu hari ni ialah hari pernikahan mak saya dengan bakal bapa tiri saya.
Ayah kandung saya?
Ohhh dia dah takda, tp saya selalu ziarah kubur arwah ayah saya. Setiap sebulan sekali. Lebih kurang lah.
Saya ingatkan nak jadi pengapit mak saya masa dia bersanding nanti, tapi mak saya tak bagi.
Dia suruh saya tolong penanggah basuh pinggan.
Ada ke dia suruh saya basuh pinggan masa dia tengah seronok duduk atas pelamin tu... issh tak adil betul.
Nak buat macam mana kan, memandangkan saya ni anak yang baik, saya ikut ajelah apa yang mak saya cakap, walaupun saya rasa macam nak nangis.

Kat sekolah saya kan, ada sorang budak pempuan nie. Kiut betul. Nama dia tuttt!!! Mana boleh bagitau. Rahsia.
Saya suka betul kat dia. Aritu saya nampak dia kat tengah2 padang sekolah dengan budak sekelas dia bersenam. Peluh2 saya tengok dia dari jauh. Ahh tak kisah lah, peluh pun saya suka gak.
Kadang2, bila saya ada kokorikulum kan, mak saya bagi duit lebih.Jadi bila saya dapat duit lebih, saya belanja dia minum air sirap dengan keropok lekor kat kantin sekolah kitorang.

Minggu lepas, naluri lelaki saya yang masih muda ni dah tak tahan bergelora, punyalah saya admire kat dia, saya pun tulis lah surat kat dia. Saya tulis, saya suka kat dia, straight to the point lah kan, buat ape nak pusing2 rounabout. Pas tu saya suruh kawan saya pas surat tu kat dia.
Dua hari lepas tu, masa saya dalam perjalanan nak pegi tuisyen, saya terserempak dengan kawan saya yang jadi posmen aritu, dia bagi saya surat. Budak yang saya suka tu balas surat saya. Dengan penuh cermat saya pun buka lah sampul surat tu. Sampul surat tu warna pink. Cantik. Macam beg dia jugak.

Saya ingatkan panas ke petang, rupa2 nya hujan di tengahari. Dengan sedihnya saya membaca ayat terakhir dalam surat warna merah jambu tu

" Din Chan, kita bukan tak nak kat awak, tapi awak tu pendek lah dari kite, pas tu mata awak sepet sangat, saya nak tengok mata awak pun tak dapat. Pastu suara awak menyanyi nasyid bukan sedap sangat pun. Kita lagi suka dengar lagu Britney Spears, Gimme Gimme more... Awak janganmarah eh. Kita sebenarnya dah ada pakwe dah pun. Dia ketua darjah kite. Awak kenal kan sape ketua darjah kite???"

Yer, memang saya kenal sesangat ketua darjah die. Kenal sesangat. Budak yang saya belanja air asam boi 2 hari lepas, sebab nak suruh dia jadi posmen saya! Uwaaaa!!! Sob... Sob... /^0^\

Itulah kesah cinta saya. Cinta ape saya pun tak tahu. Cinta monyet ke, Cinta buta ke. Ah tak kisahlah...

Sekarang saya lebih mencintai Yang Maha Esa. Lagi bagus! Lagi dapat banyak pahala. Hehehe!